Weet je genoeg en wil je inschrijven?

Boek review: Leef jij al volgens je Ikigai?

Leven volgens je Ikigai, je hartsverlangen, een Japanse filosofie/traditie en het geheim voor een lang en gelukkig leven. We willen allemaal langer leven, maar kiezen we ook voor een kwalitatiever leven? Christina Van Geel ging het na en trok naar Ikaria. Op het Griekse Ikaria maken mensen spontaan de connectie met hun Ikigai. Het Griekse eiland is tevens één van de blue zones, plaatsen op aarde waar men gezond 100 jaar en ouder wordt. Dus er is wel iets voor te zeggen om te gaan kijken wat zij zoal anders doen.

Om bewust te worden van je Ikigai helpen onderstaande vier vragen:

  • Waar hou je van?

  • Waar ben je goed in?

  • Wat heeft de wereld nodig?

  • Welke waarde haal jij hieruit? (financieel of anders)

In het centrum van deze vier vragen ligt je Ikigai.

Centraal staat de vraag ‘wat betekent voor jou een zinvol leven’. Deep down weten en voelen we eigenlijk wel wat dat is, maar ernaar handelen met de misschien wat oncomfortabele gevolgen ervan is nog een andere zaak. Vaak verkiezen we de gekende weg met de gekende issues boven het ongekende geluk. Tegelijk waarschuwt de auteur ervoor dat we ook niet moeten doorslaan in de maakbaarheid van een succesvol zinvol leven. De beste weg ligt tussen de twee extremen. Wees bewust van jezelf, wie je bent en wat je kan; en maak binnen die context keuzes om zo meer zin te vinden in je leven.

Misschien wat misleidend maar er is geen IK in zowel Ikigai als in Ikaria. Iedereen zorgt goed voor elkaar en is verbonden. Zo ook in het boek. Niet alleen de auteur komt aan het woord maar ook de visies van de zeven ‘wijzen’: Stef Bos, Leo Bormans, Alicja Gescinkska, Johan Braeckman, Jan Toye, Dirk De Wachter en Anniek Gavriilakis. Ze nemen je elk apart mee in hun eigen leven zoals je met hen aan de keukentafel zit. Op die manier is het boek dus ook een mooi voorbeeld van Ikigai.

Ik ben alvast fan van Ikigai en het pad ernaartoe. Want, er is niet zoiets als een eindpunt, het is eerder een ongoing path. Toch kwam de vraag bij mij tijdens het lezen ‘wanneer is het voor mij genoeg’? Is dat uit te drukken in aantal klanten, omzet, dat de BMI van de Belg gedaald is met zoveel %, … of is dat het moment waarop ik kan zeggen ‘Ik ben goed genoeg zoals ik ben’.

Verdergaande op die vraag koppel ik er voor mezelf nog een ander concept aan vast, zijnde het ‘Wu Wei’ uit het Taoïsme. Wu ​​Wei staat voor ‘action by non-action’, ‘niet-doen’ of wel ‘rust in beweging’ zoals de zon moeiteloos rond de aarde draait.

Door het zo graag te willen, zijn we vaak geneigd ons in allerlei bochten te wringen waardoor Ikigai neigt uit te monden in stress. Het tegenovergestelde dus van wat we beogen. Het gaat erom het leven te leren lezen: weten waar je naartoe wilt maar tegelijk stil durven te (blijven) staan bij de leuke plekjes/mensen. Life is what happens when you’re making plans. En om die plannen te maken heb je uiteraard voldoende energie nodig. Ik gebruik vaak de metafoor van een wagen; als de banden van je auto plat zijn zal je ook niemand kunnen vervoeren, letterlijk en figuurlijk.

In het spoor van Ikigai, door Christina Van Geel (2018)

Verschenen bij Uitgeverij Vrijdag – Bestellen

#bluezones #gezondheid #persoonlijkeontwikkeling #spiritualiteit #boekreview

Leave a Comment